ძველაღმოსავლური სიბრძნის რჩეული ტექსტები
35
კრებულში წარმოდგენილია საკაცობრიო კულტურის უკვდავი ძეგლები. მათგან ორს - „უპანიშადებსა“ და „დაო დე ძინს“ წინ უძღვის მთარგმნელის, ლერი ალიმონაკის საფუძვლიანი კვლევა. განხილულია ძველი ინდური და ჩინური ფილოსოფიის უმნიშვნელოვანესი ცნებები და კატეგორიები: ბრაჰმა, როგორც სამყაროს ერთიანობის იდეალური საფუძველი, ყოფიერების პირველადი მიზეზი, აბსოლუტი, რომლის ემანაციაა ყოველივე არსებული; ატმანი, როგორც ბრაჰმას კორელატი, იდენტური ცნება, როგორც უმაღლესი სუბიექტური საწყისი, ღვთაებრი ადამიანში.
დაო, როგორც აბსოლუტი, შემქმნელი ყოველივე არსისა, ყოფიერების ძირი, დაფარული, განუსაზღვრელი და განუმარტავი. დე, როგორც დაოს სახე, ადამიანის სათნოების განმსაზღვრელი ცნება, ეთიკური და ზნეობრივი კატეგორია.
ნაჩვენებია ქრისტიანული მოძღვრებისა და ლაო ძის იდეათა ურთიერთთანხვედრა.
- გამომცემლობა
- carpe diem
- ფასი
- 35
- ნანახია
- 91
მსგავსი პროდუქტები
წმინდა გონების კრიტიკა
ავტორი: იმანუელ კანტი
დიდი გერმანელი ფილოსოფოსის, იმანუელ კანტის, „წმინდა გონების კრიტიკა“ მსოფლიო ფილოსოფიური ლიტერატურის გამორჩეული ძეგლია, რომლის მნიშვნელობა თავად კანტმა დაახასიათა, როგორც „კოპერნიკისებური გადატრიალება“. ევროპული ფილოსოფიის შემდგომ პერიოდში არაფერი მომხდარა ისეთი, რაც „წმინდა გონების კრიტიკას“ – ამ რთულსა და დახლართულ კვანძს – არ უკავშირდებოდეს, ან მისგან არ გამომდინარეობდეს.
წინამდებარე, მეორე გამოცემაში გასწორებულია კორექტურული, უნებლიე შეცდომები (მაგ. „ტრანსცენდენტურის“ ნაცვლად „ტრანსცენდენტალური“).
დაზუსტდა პაგინაცია.
60
ფიქრები
ავტორი: მარკუს ავრელიუსი
„ფიქრები“ დიდი რომაელი მოაზროვნის, იმპერატორ მარკუს ავრელიუსის (121-180) თხზულებაა. ძველი რომაული მწერლობის ეს შედევრი ადამიანის წინაშე სვამს არა ერთსა და ორ მარადიულ კითხვას...
„... გულისხმაყავ, რაოდენ მსწრაფლწარმავალი და მსწრაფლდავიწყებადია ყოველი, მარადისობის რა უსასრულო უფსკრული ძევს როგორც შენს წინ, ისე შენს უკან, რაოდენ ფუჭია სახელის ძიება და რაოდენ უმტკიცნო და ცნობასუსტნი არიან შენი მეხოტბენი; რა ვიწროა წრე, რომელიც გარეშემოსწერს და ზღვარს უსაზღვრებს შენს სახელსა და დიდებას, რადგან ჯერ მთელი მიწა რა არის, ეგ ერთი ციცქნა შავი წერტილი და შენი საცხოვრისი რა უნდა იყოს?“
„... წუთიერია ყველაფერი ამ საწუთროში. არავინ არ კარგავს არც წარსულს და არც მომავალს, რადგან ვის ძალუძს წაგვართვას ის, რაც არ გაგვაჩნია?“
„... დროა შეიცნო, რომ შენი სიცოცხლე წამია მხოლოდ, და თუ ამ წამით არ ისარგებლებ, ის გაქრება, ისევე როგორც გაქრები შენ, და აღარასოდეს შემოიქცევა უკან“.
„... ყველაფერი აკეთე, ყველაფერზე იფიქრე და იმსჯელე ისე, თითქოს ყოველ წამს მოელოდე, რომ ეგ წამიც წარხდება და დასრულდება შენი სიცოცხლეც“.
35
აღსარებანი
ავტორი : ნეტარი ავგუსტინე
მთარგმნელი : ბაჩანა ბრეგვაძე
გამოცემა შესრულებულია 1996 წლის გამოცემის მიხედვით. თარგმანი შედარებულია გერმანულ და ორიგინალ ტექსტს, დაზუსტდა რამოდენიმე ტერმინი. წინა გამოცემაში ბოლოს გადატანილი შენიშვნები გაყოფილია ორ ნაწილად: მოკლე სქოლიოები შეტანილია ტექსტსში, ხოლო ვრცელი შენიშვნები დარჩენილია წიგნის ბოლოს, რაც შესამჩნევად აადვილებს წინამდებარე რთული ნაწარმოების კითხვასა და აღქმას.
ასევე, წინამდებარე გამოცემას თან ერთვის ლევან გიგინეიშვილის წინასიტყვაობა.
... საიდან იღებს დასაბამს ბოროტება, თუკი ყველაფერი შექმნა კეთილმა ღმერთმა და კეთილია მისი ქმნილება? უფრო დიდმა და უზენაესმა სიკეთემ უფრო მცირე სიკეთე შექმნა, მაგრამ კეთილია შემოქმედიც და შექმნილიც. მაშ, სადაა ბოროტების სათავე? იქნებ ბოროტი იყო მატერია, რომლისგანაც ღმერთმა შეჰქმნა სამყარო? მაგრამ ფორმა რომ მიანიჭა და მოაწესრიგა მატერია, იქნებ რაღაცა დაუტოვა მას, რაც სიკეთედ არ გარდაუქმნია? კი მაგრამ, რატომ? ნუთუ ყოვლისმძლეს არ შეეძლო მთლიანად გარდაექმნა და შეეცვალა იგი, რათა საერთოდ აღარ დარჩენილიყო რამე ბოროტი? და ბოლოს, რატომ ინება მატერიისაგან შეექმნა სამყარო, ნაცვლად იმისა, რომ თავისი ყოვლისმძლეობის წყალობით მთლიანად მოესპო და არარაობად ექცია იგი? განა მატერიას შეეძლო ღვთის ნების საპირისპიროდ ეარსება? ხოლო თუ მატერია მარადიული იყო, რად დართო ნება, უსასრულო დროის მანძილზე ამ სახით ეარსება და მხოლოდ შემდეგ ინება რაღაცა შეექმნა მისგან...
40