გულისრევა

ავტორი: ჟან პოლ სარტრის მთარგმნელი: ნინო ციმაკურიძე გამომცემლობა: აგორა ყდა: რბილი

ავტორი: ჟან-პოლ სარტრი გამოცემა აერთიანებს ჟან-პოლ სარტრის სამ ტექსტს – „ეგზისტენციალიზმი ჰუმანიზმია“, „ემოციათა თეორიის მონახაზი“, „ეგოს ტრანსცენდენცია (ფენომენოლოგიური აღწერის მონახაზი)“. „ეგზისტენციალიზმი ჰუმანიზმია“ მკითხველს მარტივი და პოპულარული ფორმით აცნობს ეგზისტენციალისტური ფილოსოფიის ძირითად პრინციპებს, განსაკუთრებით კი თვით სარტრის მსოფლმხედველობას, რომლის მთავარი პოსტულატი შეგვიძლია მისივე სიტყვებით ასე ჩამოვაყალიბოთ: „მე პასუხისმგებელი ვარ საკუთარი თავისა და ყველასთვის და ვქმნი ადამიანის  განსაზღვრულ ხატს, რომელსაც ვირჩევ, ვირჩევ რა საკუთარ თავს, მე ვირჩევ ადამიანს ზოგადად“. „ემოციათა თეორიის მონახაზი“-თ სარტრი ადამიანის ემოციურ გამოცდილებას სწავლობს და ცდილობს გააცნობიეროს როლი, რომელსაც ემოცია ადამიანის ფსიქიკაში თამაშობს. „ეგოს ტრანსცენდენცია (ფენომენოლოგიური აღწერის მონახაზი)“, ეს მნიშვნელოვანი ესსეი შემობრუნების მომენტად ითვლება სარტრის ფილოსოფიაში. მის შექმნამდე სარტრი მჭიდროდ იყო დაკავშირებული ფენომენოლოგიას, კერძოდ ჰუსერლსა და ჰაიდეგერს. წინამდებარე ნაშრომით სარტრმა შეუტია ტრანსცენდენტული ეგოს ჰუსერლისეულ გაგებას, ხოლო ჰუსერლთან განხეთქილებამ, თავის მხრივ, ხელი შეუწყო სარტრის გადასვლას ფენომენოლოგიიდან ეგზისტენციალურ დოქტრინებზე. წიგნს თან ერთვის ჟან-პოლ სარტრის ქალიშვილის არლეტ ელკაიმ-სარტრის წინასიტყვაობა რომელიც მან ტექსტს „ეგზისტენციალიზმი ჰუმანიზმია“ დაურთო.

ავტორი: ლუდვიგ ბინსვანგერი მთარგმნელი : ვახტანგ გორგიშელი ლუდვიგ ბინსვანგერი (1881-1966) – შვეიცარელი ფსიქიატრი და ფსიქოლოგი, ეგზისტენციალური ფსიქოლოგიის მამამთავარი. წიგნში ასახულია ლუდვიგ ბინსვანგერის მიერ შემოთავაზებული პიროვნების ანალიზის მეთოდი, რომელიც ავლენს მას მთლიანობასა და მისი არსებობის უნიკალურობაში. იასპერსის, ჰუსერლის, ჰაიდეგერის, სარტრის, ბუბერის, კანტის და სხვა ფილოსოფოსების იდეების შერწყმით ბინსვანგერმა შექმნა ეგზისტენციალური ანალიზის უნიკალური თეორია, მეცნიერული ინსტრუმენტი, რომლითაც შეიძლება მივუახლოვდეთ „მიუწვდომელი ფსიქიკური ცხოვრების“ მეცნიერულ გაგებას. როგორც ჰაიდეგერისა და ჰუსერლის იდეების გამტარებელი ფსიქიატრიის სივრცეში, ბინსვანგერი ინდივიდუალური ყოფიერების ანალიზს აგებს ჰაიდეგერის მიერ შემუშავებული აბსტრაქტული ყოფიერების ონტოლოგიაზე და ამოცანას იმაში ხედავს, რომ ფენომენების ზედაპირის გავლით პიროვნების შინაგან სამყაროში შეაღწიოს, რათა ფენომენოლოგიური მეთოდის დახმარებით აღწეროს დაავადებული ადამიანის სამყარო, სამყარო, რომელიც ჩვენი სამყაროსგან უკიდურესად განსხვავდება. არა ინტერპრეტირება და რაციონალური ინტერპრეტაციის მცდელობა, არამედ „განცდის მთლიანობასა და ერთიანობაში მოხელთება ირაციონალური სამყაროსი, რომელიც შიზოფრენიით დაავადებულის, ნევროტიკოსის და ბავშვის ცნობიერებაში იბადება“.